M: Laatste dag vandaag alweer (Osaka). Wat ga je dan doen in een stad waar 1001 dingen te doen zijn? Kaart bestudeerd, gewikt en gewogen, besloten om naar het aquarium te gaan (M. wilde heel graag.) en daarna zouden we wel zien.

Eerst in het hotel een ontbijtje genuttigd en daarna uitgecheckt. Koffers in het hotel achtergelaten met de boodschap dat we tussen 6 en 7 terug zouden zijn. Station Namba (daar waar ons hotel ligt) is gigantisch en bestaat uit 6 verdiepingen boven en 4 verdiepingen onder de grond, die als een soort van reuzendoolhof met elkaar verbonden zijn. Overal zitten kleine winkeltje, en verder 3 metrolijnen, 3 treinlijnen en 12 buslijnen. Zoek daar je weg maar eens doorheen! Alleen in het station Namba kun je 2 dagen winkelen zonder je te vervelen. Na wat zoekwerk hebben we het Namba toerist information point gevonden, waar ze ons feilloos konden uitleggen hoe we bij het aquarium konden komen.

'Denk er aan, maximaal 2 uur!' zei E. toen we naar binnen liepen. E. is niet zo into fish ;-) Ik eigenlijk ook niet maar er zitten ook pinguïns, otters, dolfijnen en ander zeezoogdieren. Het aquarium was overweldigend mooi gebouwd, 8 verdiepingen hoog. De meeste tanks kon je vanuit meerdere verdiepingen bekijken, zodat je steeds een ander beeld en uitzicht hebt. Alle gebieden die aan de ring of fire grenzen zij hier vertegenwoordigd. Great barrier reef (wil ik nog graag gaan duiken, M.), mangrove, Japanse rotskusten, alles wat in en bij de zee leeft was er. De zeeotters, zeeleeuwen en de dolfijnen waren erg in trek, zowel bij ons als bij de duizenden andere bezoekers. Het is wel te merken dat de vakantie hier begonnen is. De hoofdattractie was toch wel het stukje grote oceaan. 54000 m3 water, midden in het aquarium. Verdeeld over 4 verdiepingen met wel 20 ruiten om doorheen te kijken. En wat was er veel te zien! Manta, tonijn, hamerhaai, rog, white tip, black tip, napoleon baars en nog veel meer, waar ik de naam allemaal niet van ken. Maar het mooiste was toch wel de walvishaai. 12 meter lang, 2 meter breed, maar zo gracieus, volledig op zijn gemak, glijdt hij door het water. Soms komt hij zo dicht bij de ruit dat je hem denkt te kunnen aanraken (kippenvel!)

Na het aquarium een echte Japanse speelhal bezocht. Lachen, gieren, brullen daar. In zo’n Japanse speelhal kun je een hele school kinderen zich een hele dag laten amuseren met bijna alleen maar dingen die je hier niet snel zult vinden. Zo staat er een machine die je foto neemt en waar je dan zelf die foto kunt bewerken volgens de laatste mode. Gezicht bleken, alle oneffenheden wegwerken totdat je perfect bent en een soort waslaag toevoegen totdat er een bijna plastic gezicht overblijft, ultra lange en volle wimpers, volle roze glimmende lippen en niet te vergeten prefect ronde roze blosjes op de wangen. En verder veel actie spellen zoals paardenrennen op een scherm van 10 meter breed, boksen, gewicht heffen, basketballen en heel, heel veel schietspellen in 2D, 3D en 4D.

Nog net voor we terug gingen naar Namba heb ik me laten verleiden door een heel hoog reuzenrad 112,5m. E. durfde natuurlijk niet, duuhhh. Geweldige uitzicht over Osaka. Een rondje duurde maar liefst 16 minuten en was echt wel de moeite waard.

Daarna teruggegaan naar Namba om te winkelen. Eindeloos gedwaald door de vele kleine winkeltjes. Zelfs na zoveel al gezien te hebben in Japan blijf je je hier constant verbazen over wat ze verkopen. Zo werd er in een snoepwinkeltje naast allerlei zoetigheid ook gevriesdroogde inktvistentakels en gegrilde vissenschubben verkocht. Van de helft van de producten weten we trouwens nog steeds niet wat het is, dus je kunt er alleen maar naar raden.

Uiteindelijk na lang zoeken het hotel teruggevonden en naar het Kansai Airport hotel gegaan, voor onze laatste nacht in Japan.

E: Leuke laatste dag gehad inderdaad. Zelfs in een overvol aquarium heb ik mij niet één keer gestoord aan iemand. Als er iemand wegging bij het glas, nam de persoon erachter gewoon zijn plek in, enzovoorts. Zonder voor te dringen, zonder elkaar aan te stoten, zonder irritaties en ongeduld, zonder brullende en zeurende kinderen en zonder stemverheffing en geschreeuw. Dat zal in Nederland wel weer heel erg wennen worden! Het zit niet in onze cultuur om zo met elkaar om te gaan, we zijn bang dat anderen de kaas van ons brood eten.

Ik was graag nog wat langer in Japan gebleven. We zijn in elk geval blij dat we dit land hebben kunnen zien. Alle clichés zijn vreemd genoeg bevestigd en vermengvuldigd met factor 3. Misschien over een tijdje geheel tegen onze principes nog eens terug? Om de kersenbloesem te zien in mei bijvoorbeeld? Ach ja, wie weet!

Wanneer je goed kijkt

bloeit er een herderstasje

onder de heining.

(Haiku van Matsuo Basho)