E: Vanmorgen vertrokken uit Kyoto, op weg naar Hiroshima met de shinkansen. Overgestapt in Shin-Osaka en daarna in ruim twee uur naar Hiroshima gereisd. M sliep in de trein en ik kon haar nog net op tijd wakker maken om op het juiste station uit te stappen.

Hiroshima is veel kleiner dan Tokio en Kyoto en dat merk je op het station meteen. Veel minder mensen, maar Amsterdam CS valt er nog steeds bij in het niet. De mensen zijn een stuk minder hip gekleed dan in Tokio. De gebouwen zijn erg modern, maar hier is alles natuurlijk weer opnieuw opgebouwd na de Tweede Wereldoorlog en er is zo goed als niets bewaard gebleven. 200.000 mensen kwamen hier in 1945 om door een atoombom en de radio-actieve as die neerdwarrelde. Vreemd eigenlijk dat Kyoto helemaal geen schade heeft opgelopen in de oorlog. Ons hotel in Hiroshima ligt op 2 minuten lopen van het station en dat was natuurlijk wel handig. Aangekomen in het hotel wachtte ons een verrassing. We dachten dat we het halletje binnenstapten, maar dit bleek de hotelkamer te zijn. Deze kamer is ongeveer 4x4m, maar wel heel hightech, met (alweer) alles erop-en-eraan. Kan Ikea nog een puntje aan zuigen met hun less-is-more-campagne! Even wennen was het wel na het verblijf in de balzaal in Kyoto! Ruimte schijnt goud waard te zijn in Japan en dit hotel kostte ongeveer de helft van dat in Kyoto en Tokio, dus dat verklaart een hoop. Maar we verblijven hier maar één nacht, dus het komt wel goed. Kunnen we in elk geval niet teveel troep maken…

Vanmiddag geen tijd verspild en meteen per taxi naar het Peace-park gegaan. Bomb Memorial bezocht, alweer een monument dat op de World Heritage-lijst staat. De ruïne is ondertussen een aantal keer gerestaureerd, wat natuurlijk wel een beetje vreemd is voor een ruïne. Weinig mensen daar, misschien op het hele terrein 50 bezoekers. En dan te bedenken dat op een doordeweekse dag in Overloon busladingen mensen gedropt worden. Hoe komt dat toch, dat er nergens toeristen zijn in Japan? Is het de angst voor aardbevingen of ander natuurgeweld? De taal die weinig buitenlanders spreken? De torenhoge prijzen (glas cola of water ca. 6,50 euro)? Laten we het erop houden dat Japan gewoon nog niet ontdekt is door de massa. Jammer, want hier is zo veel te zien, te ontdekken en te leren!

Daarna de andere monumenten bekeken en op weg gegaan naar het kasteel van Hiroshima. Dit is een Middeleeuwse burcht die natuurlijk ook vernietigd is door de bom en in de jaren zestig is herbouwd. Binnen een tentoonstelling over de Samoerai. Je kon je daar verkleden als Samoerai en dan foto’s maken, wat natuurlijk weer een paar hilarische tafereeltjes opleverde.

Daarna nog even gesproken met een paar Japanners die dachten dat wij Duitsers waren. Ik zei nl. tegen M: Let jij op mijn tasje? toen ik naar de WC ging. Die mensen hadden een tijdje in Frankfurt gewoond en vonden het leuk om met ons Duits te praten. Uiteindelijk werd het een mengelmoes van Duits, Engels, primitief Japans en handen- en voetenwerk. Weer een paar Hollandse klompjes uitgedeeld, waardoor de dame in verlegenheid was gebracht. Ze liet ons als dank op haar mobiel de foto’s zien van haar kleinkind. Gelukkig had ik in een reisgids gelezen dat het een grote eer is als een Japanner foto’s laat zien van zijn familie, anders had ik het een vreemde actie gevonden…

Morgen naar Miyajima, waar we slapen in een Japanse ryokan. Ik denk niet dat daar een internetaansluiting is, dus waarschijnlijk volgt de volgende bijdrage voor dit blog pas weer op zaterdag, als we in Osaka zijn. Sayonara!