E: Met een Japanse toeroperator hebben we een stadstour gemaakt, van kwart over zeven vanmorgen tot zeven uur vanavond. Gids liep voorop met een vlaggetje (en een hoedje op) en wij sjokten er netjes achteraan als eendjes.

Veel gezien. Als eerste Tokyo Tower, een copie van de Eiffeltoren. Beetje groter, want de Japanners moesten er uiteraard weer net een schepje bovenop doen. Uitzicht was mooi, maar het was wel hoog. Op 160 meter hoogte (halfweg) heb je glazen ruitjes in de vloer. Ik durfde er niet eens door heen te kijken, maar M. moest er natuurlijk weer op staan. Mijn gegil veroorzaakte bijna een aardbeving, dus ik heb heeeel zachtjes gegild. En gedreigd met het verhaal dat ik geen kisten met resten naar Amsterdam transporteer etc., maar dat hielp niets. Is gelukkig goed afgelopen... Ach ja, ik ben geen grote held, maar dat weet intussen heel Tokio. Overdrijven kan ik wel weer heel goed!

Daarna de Meji-shrine, een tempel van een geliefde keizer. Naam is me helaas nu alweer ontschoten. Die Japanse namen doen een flink beroep op je geheugen. Ikebukuro, Yamanote, Akibara, Asakusa, Marinouchi, Nakamise, Shinuku, Shibuya, uche uche uche.

Dietbuilding, Imperial Palace garden (gaap), Ginza shopping street (gisteren ook al geweest) stonden daarna op het programma. 's Middags Hama-Rikyu garden gezien en dat was erg mooi. Het is een Japanse tuin uit de Edo-periode met veel naaldbomen en vijvers die in verbinding staan met de zee.

Bootje gevaren over de grootste rivier van Tokyo, de Sumida rivier. Lekker briesje en heerlijk koele watermeloenlimonade. Waren we hard aan toe, want het was vandaag 34 graden en we hebben de hele dag in de zon gelopen. M. heeft haar waaier veel gebruikt en is al gevraagd om in Kyoto in het Gion district als Geisha te komen werken, vanwege haar bijzondere waaicapaciteiten! Lamaarwaaien...

In Asakusa shopping street hebben we allerlei Japanse kitsch gezien, waaronder de vermoedelijk zeer oncomfortabele sandalen met houten blokken eronder en heel veel plastic lampionnen. Daar hebben we vorig jaar in Vietnam al enkele kilo's van meegenomen (die waren van zijde, jawel, maar liggen nu op zolder), dus we hebben maar niets aangeschaft. Wel eindelijk een sesamijsje kunnen kopen, ben ik dol op!

In Akihabara electric town zijn we eerder uit de bus gegaan, zodat we op eigen gelegenheid richting het hotel konden gaan. Daar hebben we nog wat gadgets bekeken voor Mac, iPhone en iPad en daarna weer richting Ikebukuro, waar we gegeten hebben bij de Italiaan. Basta! Morgen weer een heftig dagje, met een bezoek aan Mount Fuji op het programma...

M:Iemand die zegt dat alle Aziaten op elkaar lijken is nog nooit in Japan geweest.Japanners zijn er echt in alle soorten en maten. Met nog meer verschillen dan tussen de meeste Europeanen. En wat hebben we veel verschillende Japanners gezien vandaag. De verschillen komen vooral doordat ze zich durven te uiten qua kleding en haardracht. De haarkleur varieert van grijs/wit, blond via rossig, oranje en rood naar bruin en zwart. (alles tussen zwart en grijs is geverfd) Zowel mannen als vrouwen kunnen lang of kort haar hebben. Met dit verschil dat mannenlange haren altijd los dragen en vrouwen in ontelbaar vele verschillende varianten opgestoken, in staartjes of ingevlochten maar nooit helemaal los. Veel Japanse mannen dragen het haar half lang in, in onze ogen, zeer vrouwelijke coupes. Vrouwen met half lang haar zijn hier juist de stoere types. Blauw en rose haar heb ik nog niet gezien maar dat komt ongetwijfleld nog, als we naar yoyogi park gaan.

De kleding verschilt nog meer. Japanners durven te kiezen voor extreme stijlen, buitenissige (onmogelijke) combinaties en soms ook ronduit saaie outfits. Al met al levert dit een mooi beeld op van heel veel totaal verschillende mensen.

Ik dacht vandaag een beetje met een touringcar rondcrossen zal wel niet zo vermoeiend zijn, maar ik had niet gerekend met de Japanse manier van sightseeing. Japanners runnen een sightseeing tour alsof het een Zwitsers uurwerk is. Nog nooit eerder meegemaakt dat iets zo PRECIES op tijd verloopt. Elke stop was op de minuut nauwkeurig, ongelofelijk gewoon.

De eerste stop was om PRECIES 9.30 bij een rood-witte eiffeltoren, die ze hier Tokyo towernoemen. Het uitzicht was geweldig, Mount Fuij was net niet te zien (bewaren we dan maar voor morgen) Het doorkijkje omlaag vanuit 160 m was nog veel leuker dan het uitzicht. Het gegil op de achtergrond niet meegerekend (of juist wel?)Zo hoog op een glasplaat omlaag kijken is een adrenaline kick (sorry E.)

Precies 10.30 uur, de Meij shrine van de keizer die in 1918 overleden is. Deze shrine leverde het eerste stukje rust op in de hectiek van Tokyo. Midden in de stad staat een bos van allemaal bomen die geplant zijn toet de keizer overleed. Midden in dat bos staat een tempel, je kunt er wensen achterlaten (zie foto) en allerlei geluksbrengers kopen. Voor je naar binnen mag moet je eerste geestelijk en lichamelijk gereinigd worden. Door onder een speciale gigantische poort door te lopen wordt je geestelijk gereinigd (deed gelukkig geen pijn ;-) en voor de lichamelijke reiniging was een speciaal ritueel nodig bij een heilige bron.

Onder het motto beter goed gejat dan slecht verzonnen kwamen we vandaag buiten de eifeltoren nog een paar andere dubbelgangers tegen.

Vanuit de Tokyo tower (eiffeltoren) konden we de twintowers zien liggen.

Akasaka guest house was een kopie van Versailles, alles over the top nagemaakt. Het had hier de functie van gasten verblijft van de gasten van de keizer. De volgende stop was het diet building (zetel van het parlement) dit was een kopie van het Amerikaanse witte huis (toepasselijk). Om alles nu compleet te maken kwamen we langs het Amsterdamse centraal station, dat hier dienst doet als warenhuis.

Japanners maken nog wel meer dingen na, maar dan vanuit bestaande vormen. Zo hebben we vandaag een gebouw met een asbak erop gezien (tabaksfabrikant), een gebouw in de vorm van een glas bier inclusief schuimkraag (bierfabrikant), een gebouw in de vorm van een speakerbox (Sony verkoop punt) en een gebouw in de vorm van een pop (cocon), dat het Cocoon building heet en allerlei bedrijven huisvest.

Gelukkig ook veel authentiek Japanse gebouwen gezien vandaag. In de Imerial palace East garden was nog veel van de oude keizerlijke fort te zien met de 3 meter dikke muren (met aardbeving schade) In de Hama-rikyu garden stond een oud teehuis, midden in de enige zoutwater getijden vijver van Japan. De vijver staat in contact met de zee en stikt van de zoutwater vissen. Tijdens de sumida rivierboottocht stonden aan de ene oever moderne gebouwen (veel wolkenkrabbers) en aan de andere oever vooral wat oudere laagbouw (niets ouder dan 90 jaar, want bijna niets staat nog van voor de grote aardbeving van 1924 en wat wel was blijven staan is in de 2e wereld oorlog plat gebombardeerd) In Asakusa street stond een mooie boeddhisten tempel en 2 poorten met goden uit het shintoïsme. Tussen de twee poorten was het toeristen shopping paradijs met alleen maar souvenirs winkeltjes (heel veel kitsch)

Onze laatste stop was Akihabara waar je voor elk mogelijk elektrisch apparaat reserve onderdelen kunt kopen of een nieuw apparaat. Van led lampje tot iPad, en van ventilator tot videocamera, alles is hier te koop.

Al met al een interessante en vermoeiende dag. Weer heel veel gelopen, pijn aan de voeten en weer meer dan 12 uur onderweg geweest. Vanavond op tijd slapen want morgen gaan we naar Mt. Fuij!