E: Geshopt, geshopt en ... geshopt! Vier wijken, steeds andere spullen. Shibuya, met electronicazaken en het bekende kruispunt (zie foto's, ook bekend van Wie is de mol? 2010 editie). Daarna Shinjuku, met vreemd uitgdoste Japanners en heel veel vreemde kledingzaken. Tegen de avond zijn we naar Ginza gegaan, de dure shop- en uitgaanswijk waar alle grote merken zitten én de leuke restaurants. Uitgeteld!

Welgeteld één Nederlands koppel gezien, in het Sony-center. Zij waren net als wij de nieuwste gadgets aan het bekijken. Nieuwsgierig wat wij over 5-10 jaar kunnen verwachten? Superdeluxe homecinema met heel realistisch beeld, wij zagen Back to the future in een waanzinnige variant. Verder fotocamera's die herkennen als je lacht en dan automatisch een foto maken. Werkt nog niet helemaal optimaal, want bij de superzure smoel die ik expres trok maakte hij een kiekje van Marielle! Ook leuk: laptop met 3D-scherm, kun je voor 3000 euri al meenemen naar Europa. Ben je wel helemaal up-to-date.

Eigenlijk nog nooit zo'n vreemd land gezien. Japanse toiletten zijn een bijvoorbeeld al een attractie. Naast de gewone spoelknop, zijn er nog ca. 10 knoppen. Zoals één voor lekkere luchten, één met een warmwaterstraal (komt uit een uitschuifbare buis en de sproeikracht is in te stellen), één die zorgt voor een zacht kabbelend waterstroompje zodat er niets aankoekt en last-but-not-least één waarmee je spoelgeluiden kunt faken - volume uiteraard regelbaar- waardoor niemand hoort wat je eigenlijk voor geluiden produceert. Ahum...

Eten en drinken doen ze hier op straat niet. Prullenbakken vind je nergens. En de schoonmakers stofzuigen zelfs de stoep en de zen-perkjes (zie foto). Het is hier dan ook ongelooflijk schoon. Roken doen de Japanners wel, maar alleen in afgezette smoking-area's. Gisteravond zagen we voor station Ikeburo 40 Japanners in een rijtje staan. We dachten dat zij wachtten voor een kaartjesautomaat of iets dergelijks, maar ze stonden net op een rijtje te paffen en dumpen hun as en peuken in speciale RVS bakken. Allemaal binnen het gebiedje dat is afgezet met gele tape!

Leuk was vandaag ook het winkeltje met kantoorartikelen. Nietloze nietapparaten, vreemde gummen die de evolutie uitbeelden (heeft de superbioloog natuurlijk meteen aangeschaft), paperclips die onherkenbaar zijn en uitwisbare markeerstiften, om maar wat te noemen. En... een variant op mijn Zwitserse Freitag-tas, de 13' MacBook sleeve die ik bij me heb en ook de iPhone-sleeve. Alles gewoon in Tokyo! Kost die keer zoveel als in Nederland, maar dan heb je ook wat.

Om dat alles te bekostigen werken de Japanners van acht uur 's morgens tot negen uur 's avonds en dan gaan ze met de metro knikkebollend naar huis. We hebben ons best gedaan om ons niet te bescheuren bij het zien van een keurige heer met aktetas die bijna op schoot van zijn buurman lag te snurken! Metro is trouwens goed te doen. We zijn ondertussen in staat op op de Japanse automaat een kaartje te kopen. Dat werkt als volgt. Je kijkt op een bord naar welke station je wilt, daar staat een bedrag bij. Je drukt op de knop waar evenveel cijfers op staan als het bedrag, ramt op de knop met de twee poppetjes en dan mik je je geld in de gleuf. Het apparaat spuugt twee tickets uit en klaar is Matsumoto.

Zojuist gegeten in een restaurant waar we enigszins een vermoeden hadden wat er op het menu stond. De meeste restaurants hebben plastic voorbeelden in een etalage, maar dan heb je nog geen idee wat het precies is. Ik bestelde noedels met seafood en kreeg een gerechtje dat zachtjes bewoog... Er lagen een soort dunne naar vis smekende vlokken op, die door de warmte een golfbeweging maakten. Tja, toch maar opgegeten en het was erg lekker. Ik hoop dat die vlokken niet uit het Fukushima-gebied komen!

Nog even boodschappen gedaan in de seven-eleven en weer prijs, dus grabbelen maar! We kregen een ijsje dat gevuld bleek met gezoete bruine bonen (dus door de geavanceerde plee gespoeld), een pak frappucino (heeft M. al weggewerkt) en een ondefinieerbaar flesje. We vragen ons af of dit te consumeren is of dat het een middel is tegen spierpijn of zo. Wie zal het zeggen... Ik zal het eens op mijn kuiten smeren en kijken wat er gebeurt!!